Ne kadar insanız?

Başlıktan da anlaşılacağı üzere, çoğumuz cahil bir bireyiz. Bu bilgi cehaleti değil veya kültür cehaleti değil, bu tamamen duygu cehaletidir. İnsanlar içinde hep bulunmuş olan ve bunun ölçü veya oranı belirlenemeyen aslında hiçbir zaman kimsenin gözüne batmayan kısım.
Konuyu uzatmadan geçmek istiyorum…
Tüm insanlara tanınan haklar gibi, hayatımız içerisinde belli kesimlerde sınavlara tabi tutuluyoruz ve bu sınavlara ilişkin elimize belli sonuçlar istatistik raporları veriliyor. Rapora baktığımız zaman neyi bildiğimizi neyi bilmediğimizi görebiliyoruz. Bunları hepimiz biliyoruz, fakat neyin farkında değiliz? Bu adam neden böyle bir yazı yazıyor? Ne diyor bu, birisi anlatsın açıklasın!
Sakin olun, size tek cümlelik soru ile tüm yazının ana konusunu çıkartacağım.
Peki asıl sorumuz ne? Bizde ne eksikmiş!

Asıl soru şu: Ne kadar insanız?

Öyle şey olur mu canım ! Bu da nasıl soru şimdi tarzında eleştiriler gelebilir. Haklıda bulurum sizleri fakat perspektif bakmamız gereken bir noktadan bahsediyorum sizlere.
İnsanlık !
Belirli beden ölçülerine sahip belli ortak özellikleri bulunduran bir topluluktan bahseden yok.

Sizlere durumu bir haber ile örnekleyeyim.
Sürücünün Umursamaz Tavrı

Çoğumuz bu haberi gördük, veya göz ucuna değindi. Peki tepkimiz ne oldu?

Konuyu kısa bir anektod ile bağlamak istiyorum.

Araba ile seyir halinde giderken kaldırımda ağma bir adamın karşıdan karşıya geçmeye çalıştığını gördüm, hemen 4-5 adım ilerisine arabayı yolun kenarına çektim ve dörtlüleri yakarak bekledim. Yoldan geçen araba sayısına bakılacak olursa bahsi geçen şahsın karşıdan karşıya geçmesi imkansız görünüyordu.
Neden? -Arabaların yoğunluğundan mı?
Hayır! 
Hiçbir aracın bu şahsa yol vermemesinden kaynaklıydı!
Yaklaşık 3 dakika civarında bekledim. Fakat yol veren yoktu!
Hemen araçtan indim, aramızda geçen diyalog beni içten içe sarstı.
“Merhaba, size yardım edebilir miyim?”
“Şey… karşıya geçmek istiyorum ama,teşekkür ederim sanırım geçebilirim”
“Araçlara bakılacak olursa yardım etmek daha iyi olur diye düşünüyorum.”

Koluna girdim ve karşıya geçirecekken bir kaç araca durmaları için el işareti yapmama rağmen ne yazık ki bende geçiremedim ve hemen aklıma başka bir şey geldi ve evinin nerede olduğunu sordum evine bırakmak istedim.
Lafı uzatmadan, araca bindik ve kendisini evine bıraktım, teşekkür etti.

Şahsın karşıdan karşıya tek başına geçememesi mi daha kötüydü yoksa bir yardım eli uzanmasına rağmen karşıya geçirememek mi daha kötü?
Bunun yorumunu sizlere bırakıyorum…

Unutmayın, bilgi ve kültür aşılamasından daha başka şeylerde var, insanlık gibi!

Umarım anlatmak istediklerimi aktarabilmişimdir.

Nice insanlık günlerimize diyelim ve bende yazıyı bitireyim…

İyi günler…

Kürşad POLAT